Pismo odręczne (kursywa) w praktyce

W tabeli z alfabetem hebrajskim pokazano m.in. wzorcowe kształty liter pisanych ręcznie (kolumna PR), które dość znacznie odbiegają od swoich odpowiedników w piśmie kwadratowym (tzn. drukowanym). Bardzo dobry wzorzec pisma ręcznego znajduje się również tutaj. Poniżej zobaczymy, w jaki sposób litery pisane przez dorosłych Izraelczyków odbiegają od wzorców używanych do nauki pierwszaków.

Na początek sam alef-bet napisany starannie przez młodego izraelskiego nauczyciela informatyki:
Różnice w stosunku do "przedszkolnego" wzorca są tu dość typowe. Przede wszystkim: bardzo wysoka pionowa część litery alef, bardzo wysoki tet, dolna część kaf wyraźnie szersza niż górna (co zapobiega ew. pomyleniu z resz), bardzo nisko schodzący "ogonek" litery mem sofit, wyraźnie schodzący łukiem pod linię bazową nun (zwykły, nie sofit!), dość wysoki szin/sin i w końcu - długa i daleko siągająca lewa "nóżka" litery taw.


Zabawa w grafologię

Poniższy, kilkuzdaniowy tekst zawiera wszystkie litery występujące w hebrajskim (choć literę pe, niestety, tylko w wersji sofit):
Ośmiu Izraelczyków, młodych nauczycieli w wieku ok. 25 lat, zostało poproszonych o przepisanie tego tekstu. Efekty poniżej. Nad każdą próbką znajduje się imię piszącego. Zachęcam do dogłębnej analizy porównawczej :-)

Allon:

Ido:

Irit:

Jakot:

Liat:

Michal:

Szuki:

Wiki:

Dla porównania - pismo Polaka, początkującego, po 2 lekcjach hebrajskiego. Główne niedociągnięcia to: kaf zbyt podobne do resz (za krótka dolna część); w literze mem lewa część jest większa od prawej, podczas gdy u Izraelczyków jest odwrotnie; w kilku przypdkach lamed ma odwróconą dolną "pętelkę".


Rozdział opracowałem na podstawie materiałów dostarczonych przez Allona Rothfarba.
comments powered by Disqus

Jeśli masz jakieś uwagi lub pytania - pisz: iwrit@iwrit.pl

bot